W dniach 23-25 października 2021r. odbyło się, tym razem w Spale, spotkanie „Po wokandzie”, organizowane przez Fundację Dom Sędziego Seniora. Gdy tylko dotarł do mnie mail z informacją, pomyślałam „Nareszcie!!!”. Uczestniczyłam  bowiem w takim spotkaniu dwa lata temu, jeszcze jako czynna sędzia i wówczas stwierdziłam, że będę brała udział w kolejnych jego edycjach. Dwuletnia przerwa, spowodowana  pandemią była stanowczo zbyt długa. Zresztą Covid wpłynął, co nieco, na tematy rozmów w Spale. Wymienialiśmy się informacjami, w jaki sposób chroniliśmy siebie i bliskich, kto zachorował, kto jak przeżył kolejną dawkę szczepień. Ogromna była zatem radość,  że organizatorom się tym razem udało. Uczestnikami m.in. byli sędziowie z różnym stażem „emeryckim”. Ochoczo wymienialiśmy się doświadczeniami, jakie życie można prowadzić „w czasie-bez-wokandy”, gdy nie trzeba zarywać weekendów na czytanie akt, nocy na pisanie uzasadnień. Jak wspaniale jest mieć dużo czasu i poświęcać go przeróżnym pasjom, dostrzegać kolory „życia-bez-wokandy”. Służba sędziowska bowiem tak bardzo pochłania nasz czas, absorbuje umysł i emocje, że  często stajemy się pracoholikami mimo woli, nierzadko zaniedbując pozazawodowe zainteresowania. Dla tych z nas , którzy już nie orzekają nadszedł właściwy moment, by każde odłożone „na kiedyś” zamierzenie, marzenie, hobby realizować bez przeszkód. Tak też zawsze odpowiadam na pytania typu – a co ty robisz z czasem w stanie spoczynku….

            O tym też rozmawialiśmy z  młodszymi koleżankami i kolegami, którzy również przyjechali do Spały. Wartością  spotkań „Po wokandzie” jest bowiem to, że przyjeżdżają na nie również czynni zawodowo sędziowie. To daje szansę na bezcenną, międzypokoleniową wymianę doświadczeń.

            Przedstawiciele Zarządu Fundacji, Pan sędzia Maciej Kawałko i Pani sędzia Irena Kamińska opowiedzieli  o  kierunkach działania Fundacji, na których pandemia również odcisnęła piętno, chociażby w obszarze podstawowego celu Fundacji, jakim jest stworzenie Domu Sędziego Seniora. Przypomnieli też o Funduszu Pomocy dla sędziów w trudnej sytuacji życiowej, która może wynikać z zawieszenia wypłaty części wynagrodzenia sędziego w wyniku wszczęcia postępowania wyjaśniającego . Aktualnie z tej formy pomocy korzysta kilkoro sędziów Zupełnie na marginesie, dodam od siebie, że bardzo wygodne jest „opodatkowanie się” na rzecz Fundacji w postaci stałych zleceń na każde z kont.

            Tradycją spotkań „Po wokandzie” są również wydarzenia o charakterze prawniczym. Do Spały organizatorzy zaprosili Pana Sędziego Pawła Juszczyszyna i Pana Profesora Stanisława Biernata. Tym samym wiodącym tematem debaty stała się aktualna sytuacja wymiaru sprawiedliwości w Polsce, a właściwie jego dewastacja i chaos prawny, fundowane nam od kilku lat.

            Sytuacja prawna Pana Sędziego Juszczyszyna to kliniczny przykład cynicznego niszczenia niezawisłości sędziowskiej. Tylko pokrótce przypomnę, że został odsunięty od orzekania decyzją Izby Dyscyplinarnej SN  za orzeczenie procesowe, wówczas rzecz bez precedensu (to się niestety zmieniło, nie jest już wyjątkiem). Sąd powszechny nakazał przywrócenie go do pracy, co ma za nic prezes Sądu Rejonowego w Olsztynie. Ten sam, którego bezprawne zasiadanie w neo-KRS  ujawnił  Pan sędzia P.Juszczyszyn, żądając  udostępnienia list poparcia do neo-KRS. Pan sędzia opowiedział nam o swoich staraniach o powrót do pracy i o wyrazach poparcia ze strony nie tylko świata prawniczego. Podziękował też za wsparcie  środowiska.

            W drugiej części spotkania Pan Profesor Stanisław Biernat, sędzia TK i jego wiceprezes w stanie spoczynku przypomniał oświadczenie 26 byłych sędziów TK z 10 października tego roku, obnażające przekłamania zawarte w decyzji/wyroku Trybunału Julii Przyłębskiej z 7 października 2021. Chodzi o znaną decyzję Trybunału w sprawie niezgodności traktatów  i orzeczeń TSUE z Konstytucją. Przede wszystkim jednak Pan Profesor zapoznał nas z krótkim komentarzem do 10 tez oświadczenia. Współautorką komentarza jest Pani profesor Ewaąania zawarte w  kadzeniaędziego czę Łętowska, jedna z sygnatariuszek tegoż oświadczenia z 10.10. 2021.

           W krytycznej analizie wspomnianego wcześniej orzeczenia (choć nazwanie tego rozstrzygnięcia orzeczeniem przychodzi z trudem) wspierała Pana Profesora Pani Profesor Anna Rakowska – Trela z WPiA UŁ.

            Jak powiedziała po spotkaniu jedna z koleżanek, będąca w czynnej służbie, trzeba zachować się przyzwoicie, zwłaszcza, że rozwiązania tej sytuacji na razie nie widać.

            Poza poważnymi tematami organizatorzy, jak zwykle, zapewnili nam strawę duchową, tym razem był to recital miłej pani grającej na saksofonie i śpiewającej standardy. Nie brakło też czasu na spacery po lesie, zwiedzenie Spały czy krótkie wypady do Tomaszowa, Inowłodza.

            Dziękując organizatorom, wyjeżdżaliśmy z poczuciem mile spędzonego czasu, przyrzekając sobie spotkanie w przyszłym roku.

Sędzia NSA w stanie spoczynku

Barbara Rymaszewska